Św. Rafka. Mniszka, mistyczka, cudotwórczyni

Książka przedstawia niezwykłe, heroicznie poświęcone Bogu życie, cierpienie i cuda św. Rafki. Poznajemy tu historię jej mistycznego życia i powołania, rozwijającego się w bardzo niespokojnym i tragicznym dla Libanu wieku XIX, kiedy to miały miejsce rzezie chrześcijan. Świadkiem tych prześladowań była też św. Rafka, cudownie ocalona w czasie jednego z pogromów... Z kart tej książki poznamy również nadzwyczajne wydarzenia, jakie miały miejsce po śmierci św. Rafki, przede wszystkim historie licznych cudów dokonanych za jej wstawiennictwem.

Kim była Święta Mniszka cudotwórczyni?

Niezbadanym wyrokiem Bożym od pewnego czasu w naszej Ojczyźnie dokonują się wielkie dzieła duchowe za wstawiennictwem libańskiego świętego, Charbela. Jego rodaczka, św. Rafka (1832-1914), była maronicką mniszką, której sekret świętości polegał na prostym, surowym życiu zakonnym i gorącym umiłowaniu Różańca, szczególnie w tajemnicach bolesnych.

W pierwszą niedzielę października 1885 roku prosiła szczególnie gorąco i długo przed ołtarzem, aby Chrystus zesłał jej upragnione cierpienie. Wówczas Rafka straciła wzrok. Przebywała w całkowicie zaciemnionej celi, żarliwie modląc się, nigdy nie skarżąc się na nic i dziękując Chrystusowi za cierpienie. Rafka doświadczała mistycznych wizji i obdarzona była nadprzyrodzonymi łaskami. Już za życia otaczała ją opinia świętości.

Trzeciego dnia po śmierci jej grób zaczął promieniować dziwną jasnością. Zaczęły dziać się cuda. Chorzy doznawali niewytłumaczalnych uzdrowień, a ziemia z jej grobu przywróciła zdrowie wielu nieuleczalnie chorym. Od tego czasu coraz większa liczba ludzi doznaje cudownej pomocy za wstawiennictwem św. Rafki!

Już w roku 1925 przesłano do papieża prośbę o uznanie świętości Rafki. 17 listopada 1985 roku św. Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną, a 10 czerwca 2001 r. uroczyście kanonizował.

Żyła ona zawsze w ścisłej więzi z Chrystusem i tak jak On nigdy nie zwątpiła w człowieka.
Św. Jan Paweł II