Fascynująca relacja z życia polskiej rodziny, której nie załamują dwie wojny światowe, ucieczki, przesiedlenia, komunistyczne prześladowania i utrata majątku. Autorka, urodzona w 1906, przeżyła niemal 103 lata i jest świadkiem historii XX wieku. Razem z mężem wychowała piątkę dzieci, wiernych hasłu „Bóg, honor i Ojczyzna”.
Jej pamiętnik nie jest chronologiczną opowieścią, lecz zbiorem krótkich form, impresji, minireportaży. Przed naszymi oczyma przewija się korowód postaci nie z tylko bliskiej rodziny, znanych polityków czy arystokratów, ale też służących, guwernantek i żebraków. Dzięki swojej wyjątkowej pamięci do nazwisk i zdarzeń autorka ocaliła ich od zapomnienia.
Jej impresyjny, migawkowy styl przypomina błyski flesza, które na moment wydobywają z mroków przeszłości konkretne sceny utrwalone w pamięci najpierw dziecka, potem panny, żony, matki i w końcu babki oraz prababki. Dzięki temu wspomnienia te czyta się jednym tchem.