Czy istotę mistyki stanowią stany duszy zgoła cudowne, dostające się w udziale duszom wybranym i szczególnie powołanym?

Czy też przeciwnie – stany mistyczne nie są niczym cudownym, Jedynie pełnym rozkwitem łaski w duszy wiernie z nią współpracującej, a tym samem czymś normalnym i dostępnym dla każdego żyjącego w stanie łaski?

Oto przedmiot sporu dzielącego na dwa przeciwne obozy teologów i autorów zajmujących się tym problemem. Dom Louismet wyznaje i broni drugiego poglądu. Życie mistyczne nie jest dlań niczym innym jak „serdecznym, zażyłym i poufałym, trwałym i świadomym zjednoczeniem z Bogiem”. W szeregu swych prac takim właśnie je opisuje, a przez to zagrzewa swych czytelników do tęsknoty za nim i do dążenia doń.

Tom niniejszy, który oddajemy w ręce polskiego czytelnika, najogólniej porusza ten temat i wprowadza w świat zagadnień [...], wiodąc do ostatecznych konkluzji i do syntezy.

(fragment wstępu)