Ave Maria!
Prościutki tekst, jaki trzymasz w ręku, został napisany przez duszę, która poznała ciernie i manowce. Przez tytułową zranioną owieczkę, która zwraca się do innych, podobnych sobie, dusz.
Nie jest to traktat teologiczny. Być może te proste słowa mogą wywołać pobłażliwy uśmiech na czyjejś twarzy. Utwór ten jest jednak głęboko prawdziwy, a zarazem – trafia do serc. Do tych właśnie serc zranionych (a które na tym świecie nie jest takim?), słabych, potrzebujących pokrzepienia.
Jednym słowem – Zraniona owieczka przynosi pocieszenie w najlepszym tego słowa znaczeniu. To pocieszenie, które nie rozleniwia, ale daje wytchnienie i ukojenie w cierpieniu, pokrzepienie w znoju, pokój w zawieruchach, wzmocnienie w walce...
Oby Matka Bolesna – Uzdrowienie chorych i Ucieczka grzeszników – wyjednała Ci, Drogi Czytelniku, obfitość duchowego pożytku z tej lektury.
Matko Dobrego Pasterza, módl się za nami!
o. Wawrzyniec Maria Waszkiewicz
