Odkąd Petrarka zdołał wyśpiewać swoją miłość w słynnych sonetach, rozbrzmiewają one po całej Europie. Sonetami czaruje nas Lope de Vega
ze swoich hiszpańskich wybrzeży, Szekspir w klarownej liryce zwycięża mgły Albionu, Puszkin w rosyjskich lasach kształtuje swoją filozofię serca. Utkane
z odgłosów stepu, morza i gór unoszą się nad Polską „Sonety Krymskie” Mickiewicza. Kardynał Deskur wyraża swoje kontemplacje za pomocą wypowiedzi poetyckiej opartej na ścisłym kanonie sonetu (14 wersów tworzących 2 czterowiersze i 2 trójwiersze), w którym panuje zasada symetrii strof. Kanon zaś zarówno w ikonografii, jak też w literaturze nie tylko jest niezbędny, lecz ujawnia mistrzostwo tych, którzy potrafią się nim posługiwać.