Wydanie dwutomowe

Niniejsza antologia jest rozpisaną na głosy poetycką wizją, opowieścią o tym, co wydarzyło się w Polsce po roku 1918 potem, od owego zarania wolności, aż po teraźniejszość. Zgromadzono tu poezję patriotyczną ostatnich czterech pokoleń. To dopełnienie wielkiego przekroju naszej historii i liryki, przedstawionego w pierwszym tomie (Jeszcze Polska... Klasyka polskiej poezji patriotycznej, Kraków 2015), o zapis dramatycznych doświadczeń XX wieku i świadectwa teraźniejszości. Od odzyskania niepodległości, aż po ostatnie dekady.

Zbiór ten ma również być zachętą, by spojrzeć z takiej perspektywy na znaczenie odzyskanej niepodległości, na rok 1918. Ale też, by przyjrzeć się, jak ostatnie dziesięciolecia wyglądają na tle poprzednich z górą tysiąca lat budowania i trwania polskiej wspólnoty. I zastanowić się, czym owe ostanie lata zdołaliśmy wypełnić, co zbudować, ale i co zostało zniszczone.

To również poetycki zapis zmagania się o wspólnotę. Być może to właśnie jest odwiecznym polskim dziedzictwem? Przekleństwem, ale i błogosławieństwem, bo nie pozwala zapomnieć, że o to, co najcenniejsze, trzeba dbać nieustannie, bo nie jest nam dane na zawsze.

Dofinansowano ze środków
Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Autorka, Justyna Chłap-Nowak, opowiada o książce: