Juliusz Feldhorn był cenionym polonistą Gimnazjum Hebrajskiego w Krakowie, który zaszczepił piękno polskiej poezji i literatury w sercach swoich licznych uczniów, do dziś wspominających swego niezwykłego profesora. Natan Gross pisał: Jak się miało takiego nauczyciela jak Juliusz Feldhorn, to jest to dar boży na całe życie.

Jego żona, Stella Landy-Feldhorn, doktor filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego, anglistka, germanistka, jak również poetka – była prawdziwą partnerką jego twórczej, dydaktycznej i społecznej działalności. Oboje tragicznie zginęli z rąk okupanta niemieckiego w czasie II wojny światowej.

Cudem uratowana ich córka – Maria Krawczyk – jest jedną z głównych narratorów tej książki.