Diecezja przemyska w latach 1944-1964

Monografia ukazuje diecezję przemyską w latach 1944-1964, gdy duchowieństwo w całej Polsce musiało się zmierzyć z trudnościami wynikającymi nie tylko ze strat personalnych, duchowych i materialnych, będących wynikiem okupacji, ale przede wszystkim z narastającymi represjami władz komunistycznych. Analizując problematykę funkcjonowania Kościoła na opisywanym obszarze, można wysnuć wnioski, że mimo ogromnych środków zaangażowanych przez komunistyczny system w walkę z duchowieństwem, kapłani pracujący na tym terenie zdali egzamin ze swojego powołania. Niewątpliwie było to możliwe dzięki wsparciu wiernych, którzy ofiarnie stawali w obronie swoich duszpasterzy, choć niejednokrotnie spotykały ich za to szykany. Bogactwo problematyki opisywanej w pracy uniemożliwia ukazanie pełnych wyników kwerendy archiwalnej, a trzeba przyznać, że niemal każdy rozdział może stanowić zachętę do podjęcia szerszych badań. Autor wyraża nadzieję, że przedstawiona monografia przyczyni się do wypełnienia luki w historiografii diecezji przemyskiej.