Zarys teologii moralnej w ujęciu tomistycznym

Św. Tomasz z Akwinu teologię moralną rozumie jako wiedzę traktującą o dążeniu rozumnych istot do Boga. Podkreśla przez to, że głównym za-daniem człowieka jest powrót do Boga, od którego wyszedł, bo On jest jego celem ostatecznym i źródłem pełnego szczęścia. Człowiek ma w życiu moralnym nie tylko dążyć do Pana Boga jako swojego celu, ale też dzięki pomocy Jego łaski i własnemu wysiłkowi stawać się coraz bardziej podobnym do Niego. Stwarzając człowieka Pan Bóg wszczepił w niego normę właściwego postępowania. Człowiek miał taki sposób postępowania utrwalić w sobie w postaci dobrych sprawności, czyli cnót. Przykazania zaś zostały mu nadane później jako swoiste przypomnienie i pomoc na drodze właściwego postępowania. Wraz z przykazaniami św. Tomasz powiązał z cnotami także wady jako ich przeciwieństwa oraz dary Ducha Świętego jako pewne ich uzupełnienia i udoskonalenia. Dało mu to pełny obraz moralnego życia człowieka i jednocześnie zabezpieczyło przed zbędnymi powtórzeniami. Udało mu się zatem osiągnąć zwartą i logicznie uzasadnioną doktrynę moralną.